Ανακοινώσεις
Το σωφρονιστικό σύστημα αναφέρεται στο σύστημα θεσμών και πολιτικών που χρησιμοποιούνται για την αποτροπή, την τιμωρία και την αποκατάσταση ατόμων που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα.
Ο στόχος του σωφρονιστικού συστήματος είναι να μειώσει την εγκληματικότητα και να προστατεύσει την κοινωνία, την ίδια στιγμή που παρέχει χρόνο στα άτομα να μεταρρυθμιστούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Ανακοινώσεις
Um Olhar για την εξέλιξη του σωφρονιστικού συστήματος
Η ιστορία του σωφρονιστικού συστήματος χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, όταν οι ιδέες της τιμωρίας και της αποκατάστασης άρχισαν να αλλάζουν.
Πριν από αυτό το διάστημα, η τιμωρία ήταν τυπικά αυστηρή και επικεντρωνόταν στην τιμωρία, με τιμωρίες όπως δημόσιες εκτελέσεις και σωματικά βασανιστήρια.
Ανακοινώσεις
Ωστόσο, όπως και με την έλευση του Διαφωτισμού, θα προκύψουν νέες ιδέες που τονίζουν τη σημασία της αποκατάστασης και τις δυνατότητες μεταρρύθμισης των ατόμων.
Μία από τις δύο κύριες αρχικές εξελίξεις ήταν η κατασκευή σωφρονιστικών καταστημάτων, τα οποία σχεδιάστηκαν για να είναι χώροι τιμωρίας και μεταρρύθμισης.
Αυτοί οι θεσμοί χαρακτηρίζονταν από εστίαση στην πειθαρχία, όχι στην εργασία και στην αλληλεγγύη, και είχαν σκοπό να παρέχουν ένα δομημένο περιβάλλον για τα άτομα να αναστοχάζονται τις πράξεις τους και να αναμορφώνουν τη συμπεριφορά τους.
Δείτε επίσης:
Τα πάντα για το σωφρονιστικό σύστημα στη Βραζιλία
Η σημασία των δύο γλωσσών σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή
Τον 19ο και τον 20ο αιώνα, το σωφρονιστικό σύστημα υπέστη σημαντικές αλλαγές
Με την εισαγωγή νέων μορφών τιμωρίας, όπως η υπό όρους αποφυλάκιση και η υπό όρους, η ανάπτυξη του βιομηχανικού συγκροτήματος των φυλακών.
Το σωφρονιστικό σύστημα είναι πολύπλοκο και περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ιδρυμάτων και προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων αποκατάστασης και κοινοτικών υπηρεσιών.
Η αποτελεσματικότητα του σωφρονιστικού συστήματος είναι ζήτημα συνεχούς συζήτησης.
Πολλοί ειδικοί επισημαίνουν τα υψηλά ποσοστά υποτροπής (re infração) και τις προκλήσεις της αποκατάστασης ως απόδειξη ότι το σύστημα δεν εκπληρώνει τους στόχους του.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι το σωφρονιστικό σύστημα εστιάζει γενικά στην τιμωρία και όχι στην αποκατάσταση, και ότι αυτή η προσέγγιση δεν είναι αποτελεσματική στη μείωση της εγκληματικότητας ή στην αποκατάσταση ατόμων.
Είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα και συζητείται ευρέως εδώ και πολλά χρόνια.
Παρά τον στόχο του για τη μείωση της εγκληματικότητας και την αποκατάσταση ατόμων, πολλοί ειδικοί και επικριτές υποστηρίζουν ότι το σωφρονιστικό σύστημα δεν είναι αποτελεσματικό και δεν επιτυγχάνει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους το σωφρονιστικό σύστημα επικρίνεται συχνά για το υψηλό ποσοστό υποτροπής.
Παρά το γεγονός ότι είναι φυλακισμένοι, πολλά άτομα συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν τα αδικήματα μετά την αποφυλάκισή τους.
Ή δείχνει ότι το σύστημα δεν αποκαθιστά αποτελεσματικά τα άτομα και δεν μειώνει την εγκληματικότητα.
Αυτό το υψηλό ποσοστό υποτροπής δεν προδικάζει ελάχιστα την αποτελεσματικότητα του σωφρονιστικού συστήματος.
Όπως και εγώ συμβάλλω στην υπερφόρτωση των φυλακών και των αλυσίδων και στον συνεχή κύκλο του εγκλήματος και της τιμωρίας.
Άνιση μεταχείριση ατόμων με βάση τη φυλή, την εθνικότητα και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Υπάρχει ένας δυσανάλογος αριθμός μειονοτήτων και ατόμων από κοινότητες χαμηλού εισοδήματος στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή η άνιση μεταχείριση είναι αποτέλεσμα συστημικής προκατάληψης και διάκρισης.
Αυτή η άνιση μεταχείριση δεν βλάπτει μόνο τη δικαιοσύνη και την ακεραιότητα του συστήματος, αλλά επιδεινώνει επίσης τις κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτές οι κοινότητες.
Η εστίαση είναι στην τιμωρία αντί στην αποκατάσταση.
Οι φυλακές έχουν σχεδιαστεί συχνά για να είναι τοποθεσίες τιμωρίας και απομόνωσης, αντί για χώρους αποκατάστασης και υποστήριξης.
Αυτή η εστίαση στην τιμωρία είναι η έλλειψη πόρων και υποστήριξης για άτομα στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και η συμβολή στην κακή ψυχική και σωματική υγεία πολλών κρατουμένων.
Ωστόσο, η ανάπτυξη του συγκροτήματος των βιομηχανικών φυλακών οδήγησε στην ιδιωτικοποίηση πολλών φυλακών.
Με τις εταιρείες να επωφελούνται από την κράτηση ατόμων στις εγκαταστάσεις τους.
Αυτό έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ποιότητα της περίθαλψης και των υπηρεσιών που παρέχονται στους κρατούμενους και την πιθανότητα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των εταιρειών και του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης.
Το υψηλό κόστος του συστήματος.
Το κόστος συντήρησης των φυλακών, πρόσληψης υπαλλήλων και παροχής υπηρεσιών είναι σημαντικό.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δαπανηθούν καλύτερα σε προγράμματα και πρωτοβουλίες που αποτρέπουν το έγκλημα εξαρχής.
Το σωφρονιστικό σύστημα είναι ένα περίπλοκο και αμφιλεγόμενο σύστημα που αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και επικρίσεις.
Παρά τον στόχο του για τη μείωση της εγκληματικότητας και την αποκατάσταση ατόμων, το σύστημα επικρίνεται συχνά.
Πολλοί ειδικοί υπερασπίζονται μια κίνηση προς την κατεύθυνση μιας πιο αποκαταστατικής και προληπτικής προσέγγισης της ποινικής δικαιοσύνης.
Επιδίωξη να δοθεί προτεραιότητα στην υγεία, ή την ευημερία και την επανένταξη των ατόμων στην κοινωνία.
Παρά αυτές τις προκλήσεις.
Το σωφρονιστικό σύστημα εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας και στην προστασία της κοινωνίας.
Το σύστημα έχει σχεδιαστεί για να παρέχει στα άτομα την υποστήριξη και τους πόρους που χρειάζονται για τη μεταρρύθμιση και την επανένταξη στην κοινωνία.
Além das Grades: Κατανόηση της εγκληματικότητας.
Το ζήτημα του τι προκαλεί την εγκληματικότητα είναι ένα σύνθετο ερώτημα που έχει μελετηθεί από μελετητές και ειδικούς εδώ και πολλά χρόνια.
Τα αίτια του εγκλήματος επηρεάζονται από ποικίλους κοινωνικούς, οικονομικούς και ψυχολογικούς παράγοντες.
Μία από τις κύριες αιτίες εγκληματικότητας είναι η φτώχεια και το κοινωνικοοικονομικό μειονέκτημα.
Μια έρευνα έδειξε ότι άτομα από κοινότητες χαμηλότερου εισοδήματος είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε εγκληματικές δραστηριότητες σε σχέση με άτομα από πιο εύπορες κοινότητες.
Πολλές φορές, αυτό οφείλεται σε έλλειψη πόρων και ευκαιριών, που οδηγεί στην απόγνωση και στην πεποίθηση ότι το έγκλημα είναι το μόνο μέσο επιβίωσης.
Διαθεσιμότητα πυροβόλων όπλων και άλλων όπλων.
Η έρευνα έδειξε ότι η πρόσβαση στα πυροβόλα όπλα αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για εγκληματική συμπεριφορά, κυρίως σε κοινότητες με υψηλά επίπεδα φτώχειας και δραστηριότητα συμμοριών.
Κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον.
Τα άτομα που μεγαλώνουν σε βίαια ή καταχρηστικά περιβάλλοντα ή που υποφέρουν από παραμέληση ή τραύμα, είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε εγκληματική συμπεριφορά καθώς μεγαλώνουν.
Η επιρροή ομάδων φίλων και συμμοριών μπορεί επίσης να συμβάλει στο έγκλημα.
Οι συμμορίες γενικά προσφέρουν στα άτομα την αίσθηση ότι ανήκουν και υποστηρίζουν, αλλά παρέχουν επίσης πρόσβαση σε παράνομες δραστηριότητες και εγκληματικά δίκτυα.
Οι διαταραχές ψυχικής υγείας και η κατάχρηση ουσιών είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εγκληματική συμπεριφορά.
Μεταρρύθμιση του Σωφρονιστικού Συστήματος: Αναγκαίο Βήμα Προόδου
Συμπερασματικά, το σωφρονιστικό σύστημα είναι ένα σύνθετο σύστημα και στην εξέλιξη θεσμών και πολιτικών.
Διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας και στην προστασία της κοινωνίας.
Η αποτελεσματικότητα του συστήματος είναι ζήτημα συνεχούς συζήτησης, ο απώτερος στόχος του σωφρονιστικού συστήματος παραμένει ο ίδιος.
Παροχή στα άτομα της ευκαιρίας να μεταρρυθμιστούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία, ταυτόχρονα με τη μείωση της εγκληματικότητας και την προστασία του κοινού.
Η κύρια αιτία του εγκλήματος δεν μπορεί να αποδοθεί σε έναν μόνο παράγοντα, αλλά σε ένα σύνθετο και αλληλένδετο σύνολο κοινωνικών, οικονομικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Η αντιμετώπιση του εγκλήματος απαιτεί μια ανοιχτή προσέγγιση που εξετάζει τις βαθύτερες αιτίες της εγκληματικής συμπεριφοράς.
Συμπεριλαμβανομένης της φτώχειας, της πρόσβασης σε πυροβόλα όπλα, του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος, των ομάδων συνομηλίκων και των διαταραχών ψυχικής υγείας και κατάχρησης ουσιών.
